Ailelerin kimi zaman çocuklarına bu süreci anlatmakta zorluk çektiğine dikkat çeken hastanemiz uzmanlarından Psikolog Ayşegül Nezor konuyla ilgili ebeveynlere önemli tavsiyelerde bulundu.
- Önce kendi duygularınızla ilgilenin
Tepkilerinizin kendi korku ve kaygılarınızdan kaynaklandığını unutmadan kendinizle ilgilenin. Öncelikle, çocuğumuzun ihtiyaçlarını karşılamak için kendi kaygı ve gerginliğimizi azaltmakta fayda var. Oksijen maskesi teorisini hatırlayalım. Uçakta oksijen maskeleri düştüğünde ilk önce kendi maskenizi takmanız gerekiyor. Çünkü çocuğunuzun nefes alıp verebilmesine yardım edebilmek için önce sizin nefes alıp verme davranışınızın sağlıklı bir şekilde devam etmesi gerekmektedir.
- Yedi yaşından küçük çocuklarınızı medyadan uzak tutun
Günümüz medyası, canlı ve doğrudan görüntüleri tekrar tekrar mutfaklarımıza, oturma odalarımıza taşıyor. Küçük çocuklar aynı olayın defalarca tekrarlanmakta olduğunu düşünebilir, bu durum onun kafasını karıştırmakla kalmaz, kaygılanmasına ve gerginliğin artmasına neden olur.
- Ses tonunuza dikkat edin
Sözel olmayan iletişim, ses tonu, mimikleriniz sözlerinizden daha çok etkilidir. Ses tonunuz, kendi güvenliğiyle ilgili duyduğu kaygı ve korkuyu onaylamamalı. Ses tonunuz ebeveynlerinin her şeyi kontrol ettiğine ve durumla ilgileneceğine dair bir mesaj iletmeli.
- Sorulardan kaçmayın
Ürkütücü veya tanık olduğu bir olay sonrası çocuğunuzun size gelip bunu sorması her zaman daha iyidir. Yanıtsız bırakmak veya konuşmaktan kaçınmak çocuğunuzu korku ve kaygıyla baş başa bırakabilir.
- Sorunun altındaki soruya odaklanın
Genelde küçük çocukların sorularının altında her zaman hazırda bekleyen başka bir soru daha vardır: “Sanırım bu virüs bize de bulaşır mı, güvende miyiz diye merak ediyorsun.” Sonra da altta yatan soruya veya kaygıya göre konuşabilirsiniz: “ Virüs şuan bizim ailemizin yakınında değil. Burada bir sorun yok, hepimiz güvendeyiz.”
- Çocuğunuzun duygularını dinleyin
“Endişelenmeye gerek yok” veya “üzülme” gibi cümleler kullanmamak gerekiyor. Böyle söylemenin pek bir faydası olmadığını biliyoruz. Çünkü siz hala endişeleniyorsunuz! Çocuğunuz da endişelenecek. Şöyle diyebilirsiniz: “Virüs hakkında gerçekten endişelendiğini biliyorum. Virüs şuan ailemizden uzakta bir yerde.”
- Durumun kontrolünüz altında olduğunu çocuğunuza anlatın
“Babalar ve anneler yetişkindir ve bir sorun olduğunda ne yapılacağını nasıl adım atılması gerektiğini bilirler. Biz, güvende olmamıza yardım edecek şeyleri yapabiliriz.” diyebilirsiniz.
- İnsanları korumak ve yardım etmek için çalışan kişilerden söz edin
“Görevleri bizi korumak olan görevlilerin yanı sıra ihtiyaç duyduğumuzda bize yardımcı olacak kişiler de var: doktorlar, hemşireler…” Bu kişilerin bir sorun olmaması için çalıştıklarının belirtilmesinde fayda var.
